By Nurfarhana shahira Rosly

Berserah padaMU

Ajari untuk mengerti.

Usai menamatkan peperiksaan SPM. Kamu tanya. Bagaimana keputusannya. Dia jawab biasa-biasa sahaja. Kamu kata bagaimana mahu kerja tinggi kalau keputusannya biasa-biasa sahaja. Kamu tanya pula keputusan pada sahabatnya. Sahabatnya jawab alhamdulillah berjaya. Lagi kamu kata belajar tinggi pun tidak guna, ke dapur juga akhirnya.

Bisa ajari aku untuk mengerti apakah ini.

Usai tiga bulan selepas peperiksaan SPM. Kamu tanya lagi. Mahu ke mana selepas ni. Dia jawab mahu kerja. Kamu kata belajar tinggi-tinggi baru boleh wang berjuta. Kamu tanya pula sahabatnya mahu ke mana. Sahabatnya menjawab mahu ke kampus. Lagi kamu kata belajar tinggi-tinggi tak guna, baik kerja cari wang berjuta.

Bisa ajari aku untuk mengerti apakah ini.

Usai tiga tahun selepas itu. Kamu tanya lagi. Buat apa kamu sekarang. Dia jawab kerja, kerja dan kerja. Kamu kata kerja dan terus kerja tanpa pendidikan tinggi, memang tak kemana. Kamu tanya pula sahabatnya buat apa kamu sekarang. Sahabatnya menjawab tamat ijazah pertama, mahu terus peringkat kedua. Lagi kamu kata buat apa peringkat kedua, cukup sekadar ijazah pertama.

Bisa ajari aku untuk mengerti apakah ini.

Usai setahun kemudian. Kamu tanya lagi. Bila mahu menikah. Dia jawab sudah, cuma tunggu cahaya mata. Kamu kata lihat, pendidikan tidak tinggi yang tahu bikin cahaya mata. Kamu tanya pula sahabatnya, bila mahu menikah. Sahabatnya menjawab mahu kerja dahulu, bikin senang si permata. Lagi kamu kata, apa ada pada tingginya kerja, kalau tidak punya cahaya mata.

Bisa ajari aku untuk mengerti apakah ini.
Kenapa tiada kepuasan.
Mengapa selalu timbulnya pertikaian.
Aku hanya penonton
Dan kadangkala aku alami situasi ini.
Apa mahunya.
Bilang sama kami.
Bilang.

No comments:

Post a Comment